Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De wereldberoemde tattoo-artiest Don Ed Hardy is al lang met pensioen, maar zijn invloed op de tattoo-wereld blijft fel branden in de Bay Area en daarbuiten.
Hardy luidde een nieuw tijdperk van tattoo-kunst in tijdens de hausse van de jaren zeventig en tachtig, wat resulteerde in een seismische culturele verschuiving die meer wijdverbreide acceptatie door de bredere samenleving betekende.
Hardy nam de klassieke Amerikaanse flash-tatoeage van mentor Norman 'Sailor Jerry Collins' en mede San Francisco-legende Lyle Tuttle - en paste vervolgens zijn artistieke bonafide toe om charismatische custom tattoo-kunst te creëren die het beste van oost en west samensmelt.
Tegenwoordig lezen de meeste mensen de woorden Ed Hardy en denken ze aan een opzichtig modemerk dat rond 2010 zijn hoogtepunt bereikte. Mensen met een voorliefde voor tattoo-geschiedenis herkennen de kracht en passie voor de kunstvorm die Don Ed Hardy vertegenwoordigt.
Lees verder om meer te weten te komen over Don Ed Hardy, zijn leven, en toewijding aan tatoeëren en kunst.
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Don Ed Hardy (@donedhardyart) op 5 september 2022 om 14:53 PDT
Vroege leven en carrière
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Don Ed Hardy (@donedhardyart) op 14 november 2022 om 18:08 uur PST
"Ik was op tienjarige leeftijd voor het eerst gefascineerd door de wereld van het tatoeëren en begon toen obsessief tattoo-flitsen te tekenen," verklaarde Hardy op zijn website.
Don Ed Hardy werd afgebeeld in de plaatselijke krant, amper een tiener, die buurtjongens op hun armen en borst tatoeëerde met zwarte wasstiften voor zijn versie van een eerste tatoeage. Hij had zeelieden en soldaten zien terugkeren naar de kust van Costa Mesa, Californië, en werd aangetrokken door hun collectie huidkunst-souvenirs.
“Elke gecodificeerde vorm had zijn eigen rigide conventionele stijl. Vergezeld van vaak raadselachtige zinnen, was elk ontwerp een klein drama op zich. Het totale effect was geabstraheerd, dreigend, raadselachtig en hypnotiserend. Ik heb deze rauwe krachtbronnen vijftig jaar lang getekend, getatoeëerd en bestudeerd.”
Hardy werd verliefd op tatoeages in een tijd waarin de tatoeagegemeenschap niet werd geaccepteerd door de bredere samenleving. In tegenstelling tot veel andere tatoeëerders in het midden van de 20e eeuw - meestal keiharde mannen met een dorst naar opwinding en een militaire achtergrond - koos Hardy voor de tattoo-industrie in plaats van de kunstacademie, de universiteit en het academische leven.
Hardy zag af van een volledige beurs voor Yale na het behalen van een Bachelor of Fine Arts in prentkunst aan het San Francisco Institute. Hij nam het tattoo-ontwerp, de tattoo-machine en naald ter hand en keek nooit meer achterom.
"Ik begon in de leer te gaan en leerde echt de tools", vertelde hij aan de New York Times. “Mensen zetten in die tijd niet echt tatoeages op maat. Het kostte wat tijd om het bedrijf op te bouwen, en ik vond het geweldig. Het was een geldzaak en je was je eigen baas.”
In de jaren zestig had een Amerikaanse stad ter grootte van San Francisco of Seattle misschien maar één tattooshop, en voorsteden van Los Angeles zoals Santa Monica of Orange County één tattoo-artiest. Ze misten de faciliteiten, het tatoeëren, het uiterlijk en de persoonlijkheid van salons zoals Ed Hardy's Tattoo City die we in moderne tatoeages vinden.
"In die dagen was alles heel geheim", zei Hardy in een interview in 2009. "Tattoeërs werden geclassificeerd als de laagste vorm van menselijkheid, dus je hield je op jezelf."
Ondanks Hardy's kennis en interesse en beeldende kunst, waren de symboliek die hij vond in de getatoeëerde militairen uit zijn jeugd en de arbeidersethiek kenmerken van de tattoo-industrie die hij onweerstaanbaar vond.
"Ik hou van het feit dat tatoeëren een ambacht is", vertelde hij aan de San Francisco Chronicle, "dat het een esthetiek van de arbeidersklasse is. Ik kwam uit een arbeidersgezin, en mijn vrouw ook. Het ambachtelijke aspect is wat ik ook leuk vond aan etsen: er is een goede manier en een verkeerde manier om het te doen.”
Ed Hardy's Tattoo City, Neon Sign Afbeelding: Gary Stevens CC BY-2.0
Evoluerende traditionele Amerikaanse tatoeage
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Don Ed Hardy (@donedhardyart) op 7 oktober 2022 om 11:15 uur PDT
Hardy bouwde een bijna ongeëvenaarde reputatie op als de meest creatieve tattoo-ontwerper van de VS. Hardy's tattoo-afbeeldingen vermengden Aziatische, Californische en Amerikaanse thema's in zijn tattoo-kunst en ontwikkelden een reeks unieke soorten flitsen. Hardy vertelde de New York Times: "Ik wilde het gewoon ontwikkelen als een uitdagend medium. Het was gewoon dom dat alles zwarte contouren moest hebben.”
Terwijl de meeste actieve tattoo-ontwerpen in die tijd van een muur werden geplukt voordat ze in de huid werden geïnkt, waren Don Ed Hardy-tatoeages een meer gezamenlijke inspanning met klanten en een meer alternatieve kunstinspanning. "Mijn bedoeling was om er een op maat gemaakt ding van te maken waar mensen met hun ideeën binnen konden komen", zei hij in 2022, voorafgaand aan een tentoonstelling van zijn beeldende kunst, samengesteld door het de Young Museum in San Francisco.
Hardy probeerde vaak zijn invloed op de ontwikkeling van het tatoeëren als kunstvorm te bagatelliseren. "Sailor Jerry was de eerste die doorbrak met kleur, om pigmenten te onderzoeken", vertelde hij in 2006 aan de San Francisco Chronicle.
“Tatoeëren is niet alleen esthetiek, het gaat ook over wat veilig in de huid kan worden gebruikt. Sailor Jerry deed al het onderzoek. Daarna gingen ikzelf en een paar andere mensen er verder op in. Ik dacht: 'Waarom kunnen tatoeages niet polychromatisch zijn, zoals een schilderij of iets anders?' Ik dacht dat het een medium was dat klaar was voor uitbreiding.'
Pinned Design, Tattoo City SF, 2010 Afbeelding: Gary Stevens CC BY 2.0
Japanse tatoeage-esthetiek toepassen
"Gedurende vele jaren was mijn tattoo-stijl ook gebaseerd op een intense studie van Aziatische kunsttradities, met name de Japanse ukiyoe-cultuur van de 18e en 19e eeuw." Hardy schreef in zijn artistieke statement over Japanse tatoeage.
In een kort stuk dat hij voor Bloomberg News schreef, zei Hardy: "Een vriend liet me een boek met Japanse tatoeages zien en ik begon te beseffen dat dit echt zou kunnen worden ontwikkeld tot een krachtig artistiek medium."
"Het was verbazingwekkend", vertelde Hardy aan de SF Chronicle. “Het was zoveel geavanceerder dan westerse tatoeages. Deze tatoeages werden op het hele lichaam aangebracht, epische dingen met mythologische onderwerpen. Ik dacht: 'Als tatoeages er zo uit kunnen zien, zou het een uitdagend medium zijn om in te werken.'
Toen NBC eind jaren 2000 een stuk op een tentoonstelling van zijn hedendaagse kunst maakte - getiteld East meets West - schreef de nieuwsdienst over de oosterse invloed in Hardy's tattoo-kunst, maar ook in die van zijn schilderijen en prenten. "Terwijl tatoeëerders als Horiyoshi II, Horiyoshi III en Sailor Jerry Collins van invloed waren op Hardy's tattoo-stijl, was dat ook zo voor zijn opleiding in Oost-Aziatische kunst… Het is ook duidelijk in zijn prentkunst."
"Hardy heeft een absoluut unieke grafische stijl ontwikkeld die tijdens zijn evolutie voortdurend hulde brengt aan zowel de diepgaande gravitas van de atavistische betekenis van body art als de edgy, seculiere smaak van het moderne stedelijke tribalisme", zei Artweek over de unieke fusie tussen culturen die Hardy kon creëren met een van beide. tattoo machine en, naald of penseel.
Hardy's status in de Bay Area - zowel als kunstenaar en cultureel icoon - was zodanig dat in 1999 de toenmalige burgemeester van Oakland, Jerry Brown, Hardy nomineerde om zitting te nemen in de Cultural Arts Commission van de stad, een bijna ongehoorde prestatie voor een tatoeëerder.
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Don Ed Hardy (@donedhardyart) op 16 maart 2022 om 16:39 uur PDT
Ed Hardy: het merk
In zijn Bloomberg-stuk schreef Hardy: "Het begon allemaal mainstream te worden in de jaren tachtig. Mensen leerden van mij via mond-tot-mondreclame en kwamen van over de hele wereld om tatoeages in mijn winkel te laten zetten. Het was gek."
Dit scenario leidde tot Hardy's grootste commerciële succes, maar een die een prijs had voor zijn tijd in de tattooshop en levenslange prestatie als gerenommeerde tattoo-artiest.
In 2004, toen Hardy zijn pensioen naderde, belde de Franse marketeer en smaakmaker Christian Audigier, vers van het succes van het merk Von Dutch, om zaken te doen op high-end casual mode.
"Deze man staat aan de basis van alles wat er mis is met de hedendaagse beschaving", zei Hardy in 2007 tegen de Britse krant The Guardian. "Maar als hij veel geld wil verdienen met mijn kunst en het zal niet openlijk negatief zijn, wat dan in godsnaam."
Audigier creëerde het merk Ed Hardy en gebruikte een klein aantal van zijn tattoo-ontwerpen, Hardy nam een korting als licentievergoeding en een van de meest polariserende modemerken van de 21e eeuw werd geboren
Op zijn hoogtepunt vervoerde Ed Hardy meer dan $ 700 miljoen aan merchandise - inclusief artikelen als kleurpotloden, parfum en maybelline eyeliner - en werd hij door iedereen gedragen, van Madonna tot Britney Spears, Paris Hilton en Ashton Kutcher. Tattoo-art was gek geworden, op het ritme van belachelijk geprijsde truckerspetten, bedwelmde T-shirts van $ 500 en op maat gemaakte converse-sneakers met tijgers en diamanten.
Het was echter geen bed van rozentatoeages en eindeloos geld. Op een gegeven moment in 2006 moest Hardy een rechtszaak aanspannen tegen Audigier die beweerde dat hij de royalty's niet had betaald - ze schikten voor een niet nader genoemd bedrag.
De helft van het merk Ed Hardy werd in 2009 verkocht aan merchandiser Iconix voordat ze uiteindelijk 85% van de aandelen in handen kregen.
Hardy en Audigier waren op geen enkel moment hecht, maar de tatoeëerder had alleen maar goede dingen te zeggen over de flamboyante Fransman na zijn dood aan kanker in 2015.
"We zijn bedroefd om te horen van de vroegtijdige dood van Christian Audigier", zei hij. “Het is een triest einde aan een briljante marketeer; zijn ongelooflijke energie en visie brachten mijn kunstwerken onder de wereldwijde aandacht."
Hoewel het merk nog steeds in een gestaag tempo draait - vooral op de Aziatische markt - is het merk Ed Hardy met bijna ongekende hoeveelheden belachelijk gemaakt vanwege het opzichtige gebruik van Hardy's afbeeldingen en in relatie tot het soort mensen dat het merk kocht ontwerpen (bekijk Urban Dictionary als je me niet gelooft).
Pensioen en terugkeer naar schone kunsten
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Don Ed Hardy (@donedhardyart) op 29 november 2022 om 17:46 uur PST
Aan het eind van de jaren 2000, toen de kledinglijn een hoge vlucht nam en zijn zoon Douglas Hardy terugkeerde uit Minnesota om te tatoeëren in de tattoo-salon van Tattoo City, stopte Hardy met tatoeëren om zich opnieuw te concentreren op kunst, waarvan een groot deel is tentoongesteld in musea voor schone kunsten.
"Mijn schilderijen, tekeningen en prenten zijn deels geïnspireerd op primaire afbeeldingen van traditionele Amerikaanse tatoeages uit de eerste helft van de twintigste eeuw", zegt Hardy in zijn artist statement.
De bekende criticus van Japanse beeldende kunst en een oude vriend van Hardy, Sherry Fowler, zei in een interview voorafgaand aan de de Young-tentoonstelling dat Hardy, ondanks bekendheid als tatoeëerder en merknaam, gewoon van kunst hield. "Hij is zo gepassioneerd", zei Fowler.
"Hij is het soort persoon dat 's ochtends opstaat en zegt:" Ik heb de hele nacht over kunst nagedacht; Ik kon niet slapen.'
“Als je bij hem in de buurt bent, heb je het gevoel dat je het beste uit elk moment wilt halen. Je wilt alles zien. Je wilt alles doen en zoveel mogelijk kunst beleven. Hij is zo'n magnetische persoonlijkheid.'
Hardy's artistieke statement geeft een fascinerend inzicht in zijn liefde voor hedendaagse kunst nu hij met pensioen is gegaan - Hardy zegt: "Toen ik in 1987 weer voor mezelf begon te schilderen en tekenen, doken de oude ontwerpen van mijn Amerikaanse afkomst meteen weer op. Dit ging gepaard met een nauwkeuriger onderzoek van mijn favoriete westerse kunstenaars en tradities, zowel historisch als hedendaags. Veel daarvan waren excentriek en hermetisch.”
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Don Ed Hardy (@donedhardyart) op 9 november 2022 om 15:51 uur PST
Don Ed Hardy: nog steeds bezig, nog steeds aan het creëren
Van alle accounts blijft Don Ed Hardy springlevend op 75 en geniet hij nog steeds van het maken van coole alternatieve kunst. Hij komt af en toe langs in de tattooshop voor wat tips voor artiesten en hun klanten. Na 40 jaar tatoeëren, lijkt Hardy blij te zijn om met verf, penseel en drukwerk te werken in plaats van met inkt, machine en naald.
Hij blijft actief in de altijd levendige Californische kunstgemeenschap en non-profitruimten, en is niet van plan om het rustiger aan te doen.
"Ik ben geïnteresseerd in het soort vreemde schoonheid dat tegelijkertijd dom, grappig, beangstigend en verleidelijk is", schreef hij op zijn website.
Bekijk dit bericht op InstagramEen bericht gedeeld door Don Ed Hardy (@donedhardyart) op 27 november 2022 om 17:34 uur PST
Veelgestelde vragen over Don Ed Hardy
Tattooed Ed Hardy nog steeds?
Nee. Na het succes van de Ed Hardy-lijn van Christian Audigier legde de tatoeëerder zijn machine neer en ging in de late jaren met pensioen.
Volgens de officiële website van Tattoo City van Ed Hardy:
“Ed Hardy tatoeëert niet meer. Hij is gestopt met tatoeëren om zich te concentreren op meer persoonlijke kunst en tijd door te brengen met vrienden en familie.”
Hardy gebruikt zijn vrije tijd om te creëren. Hardy's werk in de beeldende kunst is hier te vinden
Klik op onderstaande links voor de rest van onze Tattoo Masters collectie:
- Norman 'Sailor Jerry' Collins
- Paul Booth
- Kat Von D
- Lyle Tuttle
- Chris Nunez
- Oliver Peck
