Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
"Heb je naakte grootsheid gezien waar niets anders is om naar te staren?" vraagt Robert Service, "… Heb je de vallei met je visioenen geveegd met de groene stroom erdoorheen, heb je de uitgestrektheid doorzocht naar iets dat je bent kwijtgeraakt?
Heb je je ziel tot zwijgen gebracht? Ga dan in godsnaam en doe het; Hoor de uitdaging, leer de les, betaal de kosten.”
Het gedicht waaruit deze regels zijn ontleend, wordt "The call of the wild" genoemd. Als je een tenttattoo overweegt, gok ik dat je het hebt gehoord. Wanneer deze donkere, vochtige en vuile vier muren en het dak om je heen sluiten, en grijze bestrating plaatsmaakt voor grijs staal en glas, heb je koorts opgelopen, en de enige remedie is het wild.
Alle buitenmensen weten dat de uitgestrekte bossen, oceaan, woestijn, vlakte of lucht een schroef in ons hoofd losmaken die de neiging heeft om steeds strakker te winden. Het stoffige pad raken herinnert ons aan onze plaats in dit universum, onze nietigheid en toch onze kracht om te volharden en te overleven.
En als je van huis gaat en de zachte dennennaalden van de grond tot je bed maakt, heb je ongetwijfeld een tent om je heen nodig om nat en koud te worden. Op pad is je tent je beste vriend. In extreme gevallen kan het het verschil betekenen tussen leven en dood. Zorg voor een tenttattoo, en wanneer de roep van het wild zwak wordt, draag je hem nog steeds bij je. Altijd.
