Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
In 2022 zijn er veel nieuwe sportwagens die furore maken in de auto-industrie. Het beste decennium voor sportwagens was echter misschien wel de jaren tachtig. De decadente jaren 80 waren een ongelooflijk decennium voor de productie van sportwagens, met veel van de moderne kenmerken van de hedendaagse sportwagens die in dit decennium zijn ontstaan.
In de jaren 80 werd de term supercar echt een begrip. De supercars van dit tijdperk hadden middelgrote motoren die sneller waren dan ooit en een unieke stijl hadden die tot op de dag van vandaag wordt vereerd. Hoewel deze lijst een paar van de zeer populaire sportwagenmodellen bevat, heeft hij ook een paar minder bekende juweeltjes die het verdienen om erkend te worden.
Als je niet het geluk hebt om ooit een van deze uitzonderlijke auto's te besturen of te bezitten, kun je op zijn minst genieten van het lezen over deze vintage schoonheden. We gaan kijken waarom elk van de onderstaande supercars populair was en wat ze zo gedenkwaardig maakt dat ze in de harten en geesten van autoliefhebbers over de hele wereld blijven.
1. Ferrari F40
Onze lijst sterk beginnen met een van de absoluut beste sportwagens van de jaren 80 is de Ferrari F40. Dit iconische voertuig werd onmiddellijk de meest begeerlijke supercar van de late jaren 80 en overschaduwde de meeste andere populaire sportwagens van het tijdperk. Er wordt aangenomen dat de inspiratie achter dit model afkomstig was uit de B-Rally-klasse die destijds enorm populair was.
De Ferrari F40 werd gebouwd van 1987 tot 1992 en is eigenlijk ontwikkeld vanuit het experimentele model GTO Evoluzione. Toen het uitkwam, was het het duurste en krachtigste model van Ferrari.
In tegenstelling tot andere modellen is de carrosserie uitsluitend gemaakt van koolstofvezel, duurzaam kevlar en vuurvast Nomex-materiaal. De vloer, het dak en de deuren waren grotendeels gemaakt van composietmaterialen, waardoor de carrosseriestijfheid met 20% toenam. Interessant is dat het interieur van de Ferrari F40 spartaans was en niet eens de juiste deurgrepen bezat.
Enkele van de opmerkelijke technische specificaties van de F40 waren een achtcilinder twin-turbomotor met 32 kleppen en een hoge motordrukverhouding van maar liefst 1,1 bar. De motor was in staat om 478 pk en 7000 tpm te genereren.
Bovendien had de F40 ook elementen van een formule 1-auto met zijn elektronische brandstofinjectie en IHI-turboladers. Bovendien was deze supercar de eerste ter wereld die de 200 mph overschreed.
2. Porsche 959
Veel dingen in het leven lijken het wachten misschien niet waard, maar de Porsche 959 was dat zeker. In 1983 onthulde de autofabrikant een concept-supercar die de basis werd voor de Porsche 959. Pas in 1986 werd het Porsche 959-concept na jaren wachten werkelijkheid. Het was in productie van 1987 tot 1993 en vertegenwoordigde een van de echte technologische krachtpatsers van die tijd.
De Porsche 959 had een opvallende nieuwe look die geheel uniek was ten opzichte van andere modellen die het merk had uitgebracht. Na de ontwikkelingsfasen bleek de 959 een ronde carrosserievorm te hebben met duidelijke luchtinlaten op de voor- en achterwielen.
De Porsche 959 was de snelste supercar die was goedgekeurd voor circulatie op de openbare weg toen hij werd uitgebracht, maar hij werd niet goedgekeurd voor circulatie in de VS. De officiële topsnelheid van deze supercar was 197 mph, waarbij hij in slechts 3,6 seconden de mijlpaal van 0 tot 60 mph kon bereiken.
Bovendien maakte deze technologisch geavanceerde supercar gebruik van een krachtige 2,8-liter twin-turbo zescilindermotor met een vermogen van 444 pk. De Porsche 959 kreeg kracht op alle vier de wielen van een speciaal ontworpen handgeschakelde transmissie met vijf versnellingen vooruit, een achteruitversnelling en een extra terreinversnelling. Aan het einde van de productie zijn er naar schatting slechts 345 modellen gemaakt, waardoor dit een collectorsitem is.
3. Audi Quattro S1
Een van de beroemdste supercars met turbocompressor op alle wielen die bijna onmiddellijke rallynostalgie opwekt, is de Audi Quattro. Dit legendarische voertuig uit de jaren 80 won Audi talloze rallyraces en legde de lat hoog voor rallyauto's met vierwielaandrijving.
De eerste Audi Quattro debuteerde in 1980 en werd in 1991 stopgezet. De Audi Quattro S1 had een opvallende coupé-stijl. Hij was gemakkelijk te onderscheiden van de andere supercars uit de jaren 80 vanwege het Audi-logo dat op de deuren en de voorgrill was geplaatst.
Ondanks het opwindende vermogen van de Audi Quattro S1 slaagde hij erin een laag gewicht van 2.777 pond te behouden, wat de auto hielp om 23 overwinningen te behalen in een korte periode van vijf jaar. De Quattro S1 rally-supercar had een 2,1-liter vijfcilinder turbomotor met een vermogen van 444 pk. Indrukwekkend was dat de geautomatiseerde ontsteking en intercooler de turbo een boost gaven en hem op 0,85 bar lieten draaien in plaats van 0,75.
4. Ruf CTR Yellowbird
Een van de grootste supercars ooit gemaakt was de Ruf CTR Yellowbird. Deze auto hield het onofficiële baanrecord op de Nordschleife op de Nürburgring met een buitengewone benchmark van 8,05 minuten. Het ontwerp en de technische specificaties van de CTR Yellowbird veranderden het landschap van supercars drastisch tegen het einde van de jaren 80.
De CTR Yellowbird was een supercar in beperkte productie die voor het eerst werd geïntroduceerd in 1987, en het unieke ontwerp was eigenlijk gebaseerd op een Porsche 911. In tegenstelling tot het model waarop hij was gebaseerd, was de Yellowbird veiliger vanwege zijn geïntegreerde rolkooi en lichtere carrosseriepanelen.
Bovendien maakte de CTR Yellowbird gebruik van een verbeterde, vergrote en professioneel getunede versie van een Porsche 3,2-liter zescilindermotor die het vermogen verhoogde tot maar liefst 463. De supercar had ook een speciaal ontworpen transmissie, een verbeterd rem- en ophangsysteem , een aan de zijkant gemonteerd oliefilter en een bumper van polyurethaan.
Dankzij de verbeterde motor en gestroomlijnde, opnieuw ontworpen functies kon de CTR Yellowbird uit de jaren 80 een topsnelheid van 213 mph bereiken. Bovendien was deze supercar in staat om in 3,65 seconden de 0 tot 60 te halen.
5. Buick GNX
De Buick GNX uit 1987 is een van de meest robuuste, monsterlijke en krachtige supercars die in de jaren tachtig zijn geproduceerd. In 1987 stopte General Motors met het uitfaseren van het populaire G-body-chassis, maar besloot dat ze een passend afscheid nodig hadden voor het legendarische chassisontwerp. Zo vervaardigden ze de Buick GNX, ook wel bekend als de Grand National Experimental.
Er werden slechts 547 GNX-modellen geproduceerd die naar McLaren werden gestuurd voor uitgebreide aanpassingen aan de carrosserie, de prestaties en het interieur. Om te beginnen was de motor een 3,8-liter turbo V6 die meer dan 300 pk produceerde. Het bevatte ook een opnieuw gekalibreerde motorregeleenheid.
Met het toegenomen vermogen dat de aanpassingen creëerden, had de Buick GNX ophangingsupgrades nodig. Enkele van de ophangingskenmerken die opvielen, waren een aluminium achterasbehuizing en een longitudinale koppelbalk.
Tot slot onderging het interieur ook enkele merkbare veranderingen en verbeteringen. De Buick GNX-modellen uit 1987 hadden een moonroof, interieur GNX-embleemaccenten en Stewart Warner-meters. Deze meters waren ongelooflijk handig omdat ze de snelheidsmeter van 160 mph, de turbo-boostmeter, de brandstofniveaumeter en de toerenteller van 8.000 tpm lieten zien.
6. BMW Z1
De titel voor een supercar met de raarste deuren moet gaan naar de BMW Z1 uit 1989. Deze supercar is misschien niet zo krachtig als sommige van de andere modellen op deze lijst, maar het is misschien wel de meest onderscheidende.
Er werden beperkte modellen van de BMW Z1 met twee zitplaatsen geproduceerd tussen 1989 en 1991. Het unieke ontwerp van de Z1 heeft hem niet alleen gedenkwaardig maar ook herkenbaar gemaakt. Het was een van de weinige supercars die gebruik maakte van kunststof carrosseriepanelen en unieke verticale schuifdeuren die in de dorpels vielen.
Een van de opvallende kenmerken van de BMW Z1 was de multi-link-opstelling van de achterwielophanging die later de weg vrijmaakte voor andere BMW-modellen. Hoewel de 2,5-liter zescilindermotor met handgeschakelde vijfversnellingsbak niet erg krachtig was, zorgde hij voor een indrukwekkend rijgedrag.
7. Pontiac Turbo Trans Am
Het is misschien een uitdaging om te geloven, maar de Pontiac Turbo Trans Am uit 1989 was de snelste Amerikaanse supercar van de jaren 80. Dit voertuig had een beperkte productie van slechts 1.555 eenheden en werd gebouwd om het 20-jarig jubileum van de Trans Am-modellen te vieren.
Het ruime interieur van de 1989 Pontiac Turbo Trans Am was heerlijk eigenaardig. Het had knoppen rond het stuur en comfortabele sportstoelen. Bovendien had het 20-jarig jubileummodel ook airconditioning en visueel aantrekkelijk zadelleer dat paste bij de deurpanelen en vloerbedekking.
Verrassend genoeg kon deze supercar uit 1989 zich staande houden tegen meer technologisch geavanceerde Italiaanse en Europese supercars op het gebied van betrouwbaarheid en efficiëntie. De Pontiac Turbo Trans Am maakte gebruik van een Firebird GTA-chassis en een 3,8-liter V6-turbomotor.
Deze automatische motor produceerde bijna 300 pk en 340 lb-ft, wat een hele prestatie was in vergelijking met de standaard V8-motor die Pontiac gebruikte. Dit voertuig heeft een maximumsnelheid van 153 mph en kan in ongeveer 4,6 seconden snel van 0 naar 60 mph accelereren. Deze specificaties verstevigden de positie van de Pontiac Turbo Trans Am als de snelste Amerikaanse acceleratie-supercar van 1989.
8. Toyota MR2
De Toyota MR2 was een kleine maar machtige supercar, ontworpen door Japanse auto-ingenieurs om efficiënt te zijn. De eerste MR2 werd gelanceerd in 1984 en werd goed ontvangen vanwege het lichtgewicht en eenvoudige maar trendy ontwerp.
Hoewel het op het eerste gezicht misschien geen supercar lijkt, is de Toyota MR2 ontworpen met geavanceerde constructiekenmerken en moderne geavanceerde technologie. Een van de aantrekkelijkste eigenschappen van dit voertuig was de uitstekende wegligging waardoor het gelijke tred kon houden met krachtigere auto's zoals de Porsche 944.
Zelfs in de jaren tachtig waren sportwagens niet goedkoop, maar de Toyota MR2 was een van de meer budgetvriendelijke supercar-opties, mede vanwege zijn goed doordachte technische specificaties. De MR2 had een 16 kleppen dubbele nokkenas 1,6-liter motor die 112 pk genereerde. Daarnaast was hij voorzien van een handgeschakelde vijfversnellingsbak en een functionele achterspoiler. Bovendien was dit model in staat om in 8,4 seconden van 0 naar 60 mph te gaan.
9. Nissan R32 Skyline GT-R
Eind jaren 80 was de Nissan R32 Skyline GT-R een van de meest gewilde supercars ter wereld, maar vanwege emissiebeperkingen werd hij nooit in Amerika verkocht. Gelukkig zijn de tijden veranderd en kan deze prachtige auto nu legaal geïmporteerd worden.
Veel supercar-fanaten beweren dat de Nissan R32 Skyline GTR uit 1989 nog steeds het hoogtepunt is van het gerenommeerde automerk. Dit model uit 1989 was in staat om vier jaar op rij het Japanse Touring Car Championship te winnen, een prestatie die veel andere supercars nooit hebben behaald.
De R32 Skyline GT-R is een voertuig met vierwielaandrijving en is uitgerust met de beroemde Nissan RB26DETT zescilinder lijnmotor die 280 pk kan genereren. Tot op de dag van vandaag kan de R32 Skyline GT-R nog steeds concurreren met veel van de supercars op de markt, omdat het aanpasbare rijgedrag een van de meest indrukwekkende kenmerken blijft.
10. Mazda NA MX-5
Veel sportwagens uit de jaren 80 waren enigszins intimiderend om te rijden, maar de Mazda NA MX-5 onderscheidde zich van de massa door zijn vriendelijke gebruiksvriendelijkheid. Bovendien was het misschien niet de krachtigste supercar, maar hij stond bekend om zijn betrouwbaarheid en esthetische kwaliteiten.
De Mazda NA MX-5 werd voor het eerst geproduceerd in 1989 en bleef in productie tot 1997 vanwege zijn immense populariteit. Britse ingenieurs gingen helemaal los met het uiterlijk van deze tweezitter. Ze ontwierpen hem met herkenbare opklapbare koplampen en een handmatig opklapbare bovenkant die in een kwestie van seconden omhoog en omlaag kon worden gebracht.
Voor een kleine supercar had hij een indrukwekkende 1,6-liter motor met dubbele nokkenas, 16 kleppen en vier cilinders. De motor genereerde 116 pk en kon in ongeveer 8,6 seconden van 0 tot 60 mph bereiken.
De erfenis van de Mazda MX-5 is blijven bestaan dankzij het NA-model uit 1989. In 2016 werd de miljoenste MX-5 gebouwd en de supercar wordt nog steeds beschouwd als een referentievoertuig op het gebied van handling en technische mogelijkheden.
